Wie ben je nu eigenlijk echt?
Heb jij er wel eens bij stilgestaan wie je nu eigenlijk bent en wat je hier eigenlijk doet?
En dan bedoel ik letterlijk stil staan, want hoeveel van ons bewegen zich niet als zombies door het leven, van de ene plek naar de andere, zonder ooit bij zichzelf te rade te gaan of dat wat ze doen wel bij ze past? Of ze er daadwerkelijk gelukkig van worden?
Hoe lang zijn we nu eigenlijk kind en hoeveel tijd hebben we om te ontdekken wat onze unieke talenten en passies zijn, voordat we in een keurslijf gedwongen worden en onze vrije creativiteit gesmoord wordt?
Als jij als kind niet de tijd, mogelijkheden en ruimte hebt gekregen om te ontdekken wie je bent, kun je het als volwassene knap moeilijk krijgen.
En hoe zit het met degene die wel die ruimte hebben gekregen, maar vervolgens het gebaande pad moesten lopen omdat ze aan bepaalde verwachtingen van zichzelf of van anderen moesten voldoen?
Het gebaande pad is niet jouw pad, heb ik ooit gelezen. Maar als kind zijnde wordt ons zo snel geleerd in de pas te lopen en vooral niet op te vallen, dat je wel heel erg sterk in je schoenen moet staan wil je buiten dat gebaande pad zijn getreden.
En omdat we allemaal aan een maatschappelijk verantwoord beeld moesten voldoen, zijn we onze eigenheid langzamerhand kwijtgeraakt, niet te spreken over het contact met ons gevoel.
Hoeveel mensen volgen een bepaalde opleiding om na het examen een totaal andere richting op te gaan?
Hoeveel mensen volgen meerdere opleidingen in korte tijd, omdat ze gewoonweg niet goed weten wat ze willen? (ik ben er een van)
En hoeveel mensen gaan na die opleiding keurig een carrière aan, zonder er ooit bij stil te staan of dat leven wel bij ze past?
Als je geleerd hebt altijd je best te doen, te slagen in het leven en vooral knopen door te hakken en niet lang te twijfelen is de kans groot dat je nooit de tijd hebt genomen of de stilte hebt ervaren om eens echt in jezelf te voelen “is dit wat ik eigenlijk wel wil?”
Als je altijd bezig bent geweest ambitieuze doelen na te jagen, 80 uur per week te werken, geleefd te worden door je agenda en van hot naar her te rennen als een kip zonder kop…
Kan het zomaar zijn dat het leven je voorbij rent, of dat je op een gegeven moment in de vorm van ziekte, burn-out, oververmoeidheidsverschijnselen, stress of zelfs depressie terug wordt geroepen.
Hoewel zo’n gedwongen periode van rust op dat moment vaak precies is wat je nodig hebt om te veranderen, hoeft het natuurlijk liever niet zover te komen.
Druk in de hectiek van je leven gewoon eens een keer op “pauze” en sta eens letterlijk stil om je te beseffen “waar word ik hotel de botel gelukkig van?” of neem een voorbeeld aan je hond en vraag jezelf eens af “waar ga ik uitzinnig van kwispelen?”
Is dat niet je onderneming die niet stroomt, het urenlang in de file staan, elke dag weer, nooit meer tijd hebben voor je gezin, nooit tijd hebben om te sporten of een sociaal leven te leiden, je anders voordoen dan je je voelt, omdat “the show must go on”?
Vul dan eens in waar je wel gelukkig van wordt. Wat wel voldoening of bezieling geeft en begin je af te vragen hoe je je leven in de gewenste richting kunt krijgen.
Je hebt immers maar 1 leven. Waarom kiezen voor beperking als je 100% gelukkig kunt zijn?
Waarom angst of onzekerheid de boventoon laten voeren in plaats van het avontuur aan te gaan en er krachtiger en zelfverzekerder weer uit te komen?
Het leven heeft zoveel moois te bieden, maar als jij die eerste stap nooit neemt, kom je letterlijk en figuurlijk nooit verder.
De juiste vragen roepen de juiste antwoorden op. En alles dat je wilt zijn zit al in je.
Je hoeft er enkel aan toe te geven en vol vertrouwen in het diepe te springen.
En als je dat niet alleen aandurft, houd ik je hand vast, want ik weet hoe het is om tegen alle meningen in je eigen weg te gaan. Na een jarenlange speurtocht naar wie ik in wezen ben, wat mijn unieke kwaliteiten zijn en wat in de breedste zin van het woord bij me past heb ik in 2008 de keuze gemaakt om uit het mij verstikkende bedrijfsleven te stappen en te leven naar mijn gevoel.
Hoewel het ontzettend moeilijk was, want ik was sinds mijn jeugd het contact met mijn gevoel bijna totaal verloren en wist lange tijd niet hoe mijn toekomst eruit zou zien, ben ik stapje voor stapje mijn eigen wijze weg gaan bewandelen, waardoor er magische dingen gebeurden en de juiste personen op mijn pad kwamen.
Voor het eerst in mijn leven had ik eens NIET het gevoel dat ik nergens thuis hoorde, ik werd geleid door een onzichtbaar verlangen en genoot van alle nieuwe inzichten en ervaringen die ik opdeed.
Dat verlangen heeft mij ertoe gebracht dingen in de wereld te zetten die even uniek waren als ik en zo leerde ik dat een mens niet in een hokje te stoppen valt. Het leven vult je rugzak met de bagage die je nodig hebt om nieuwe “eigen” dingen te creëren. Dingen en activiteiten waarin je alle aspecten van je zelf kwijt kunt. En als alle puzzle stukjes passen en jij als het ware gevonden hebt wat “bij jou past” wil je nooit meer terug en voel je pas echt: Dit is geluk!
Het gebaande pad is al door anderen bewandeld, het is aan jou om je eigen pad te banen.
Loop je met me mee?
Groetjes, Wanda
PS In april ga ik de allereerste Inzichtdag organiseren: Ont-dek jouw Incredible You.
Op deze dag gaan we met een groep van max. 5 personen op zoek naar jouw unieke talenten, eigenschappen, kwaliteiten, passies en mogelijkheden. Aan de hand van diverse inzichtgevende oefeningen leggen we jouw kern bloot, zodat je aan het einde van de dag precies weet wat “bij jou past” en op grond daarvan keuzes kunt maken om je (nieuwe) toekomst te creëren.
Op de site kun je lezen wat deze dag inhoudt.
Ik hoop dat je erbij bent!
Laat wat van je horen