Incredible me

Twijfel jij ook wel eens of datgene wat je doet nu wel echt bij je past?

Of je er al je talenten en kwaliteiten in kwijt kunt, maar vooral ook of het datgene is waarvoor je als het ware in de wieg was gelegd: dat wat in dit leven speciaal voor jou is weggelegd, omdat alleen jij de unieke gaven bezit om het op jouw unieke manier te doen?

Bij mij speelt deze vraag mijn hele leven al.

Ik ben zo’n persoon bij wie alles via een enorme omweg lijkt te gaan.

Die meerdere interesses heeft, voortdurend uitdaging nodig heeft en daardoor weinig focus heeft.

Met een enorme hang naar vrijheid, onafhankelijkheid en rust in mijn leven

Mijn hoofd is nooit niet vol, tot de nok gevuld met ideeën en meningen en mijn lijf kan niet stilzitten, aangevuurd door een tomeloze ambitie en drive om de wereld op mijn manier een beetje beter te maken en een onstilbare ongedurigheid om “iets” neer te zetten

Hoewel het lijkt alsof ik heel lui kan zijn en graag niets doe, schijnt bedriegt. Want van binnen raast dat radertje altijd maar door en echt ontspannen, zoals je moet, wanneer je een massage krijgt…daar heb ik ontzettend veel moeite mee.

Mijn schouders en nek staan altijd stijf, maar mijn yoga lessen zeg ik af en als ik zeg dat ik me al jaren voorneem om overdag een half uurtje te gaan mediteren (omdat ik weet welke voordelen dat biedt)…voel je wel hoe laat het bij me is.

(hoewel ik het woordje “moeten” al sinds het voltooien van mijn coaching opleiding 6 jaar geleden heb losgelaten en ik al lang niet meer zo streng voor mezelf ben als ik jarenlang ben geweest)

Omdat alles bij mij met een omweg gaat (en ik me eerlijk gezegd, nu ik bijna 40 ben, onderhand afvraag of het eind stadium eindelijk al in zicht is), wil dat “iets” maar niet lukken.

Ik ben er pas laat in mijn leven achter gekomen wat ik wilde doen, een spoor van vroegtijdig afgebroken opleidingen en cursussen achterlatend.

Toen ik dan eindelijk ontdekte wat ik wilde, wilde ik meteen weer 2 dingen.

Alleen nam ding nr 1 meteen zoveel tijd in beslag, dat ik ding nr 2 jarenlang links heb moeten laten liggen.

Maar als je, net als ik, je identiteit verbindt aan je werk, je bedrijf, of in mijn geval mijn hogere roeping, waarmee ik op mijn manier een steentje kon bijdragen aan het verbeteren van de wereld, is dat ding niet zomaar een ding, maar een heus deel van jezelf. Van wie je in wezen bent.

En wat gebeurt er als je zo’n essentieel deel van jezelf negeert?

Frustratie tot en met.

En hoogst aannemelijk ook stress, maar door de drukte in mijn leven en de spanning in mijn lichaam voel ik die alleen als ik heel af en toe, plotsklaps een onverklaarbare huilbui krijg.

Het leven roept me op om te gaan veranderen.

Niet alleen omdat ik vanuit mijn ambitie, blinde vertrouwen in de toekomst en talent om altijd en overal mogelijkheden te zien, mijn bedrijf heb uitgebouwd tot ver boven mijn hoofd (Niet qua klanten en inkomsten, maar qua werkzaamheden en kosten. En aangezien ik geloof dat jij je bedrijf bent, kan je bedrijf pas floreren als je zelf opbloeit)

Vooral ook omdat ik iemand ernstig om aandacht hoor vragen. Als een klein kind dat trekt aan de rok van haar moeder: mijn andere deel.

Laten we dit deel voor het gemak maar even “het zingeving zoekende deel” noemen en dat andere deel mijn “praktische deel” en mijn “zakenvrouw deel”.

Deze delen heb ik jarenlang uit elkaar gehouden, waarbij ik overduidelijk koos voor dat deel dat mijn overleving verzekerde, terwijl ik het andere deel tevreden hield middels boeken, ideeën voor mijn coaching praktijk en af en toe een workshop.

Niet alleen heb ik mezelf (en de wereld) daarmee tekort gedaan, achteraf bezien snap ik niet, waarom ik überhaupt gekozen heb. Ik ben namelijk helemaal niet van het kiezen, ik wil altijd alles tegelijk.

En waar ik mijn “intellectuele deel”, dat deel dat graag leest, schrijft, leert en vooral ook wijs, adrem en beschaafd over wil komen en “a way with words” heeft, al die tijd gewoon heb verenigd met mijn praktische, zakenvrouw deel. Moet ik toch ook mijn “zingeving zoekende, spirituele, gefascineerd door mensen, maar ook dieren psychologie deel” kunnen verenigen met al mijn andere delen die gehoord en gezien willen worden?

Misschien ben ik daar tot op heden nog niet klaar voor geweest, maar toen 5 jaar geleden Incredible You Coaching in me opkwam, wist ik al dat je pas echt intens en gelukkig kunt leven als je volledig jezelf kunt zijn en daar volledig voor durft te gaan staan.

Daarom sta ik nu  officieel op.

De tijd van slapen en me half slaapwandelend door het leven bewegen is voorbij. Vanaf vandaag kies ik ervoor om alles in mij te accepteren en te omhelzen, zodat er ruimte komt om te ontdekken wie ik daadwerkelijk ben en wat ik allemaal eigenlijk kan.

Het is hoog tijd om mijn Incredible Me te leren kennen en ik hoop je te inspireren jouw Incredible You te ontketenen.

Elke week zal ik je middels mijn blog aan de hand nemen en leiden door mijn (denk, gevoels en werkelijke) wereld, terwijl ik nieuwe ervaringen op doe, op zoek naar wie ik daadwerkelijk ben, wat echt bij me past en het terug vinden van het contact met mijn gevoel (wat voorwaarde nr 1 is als je meer jezelf wilt zijn en wilt weten wat je drijft en wat bij je past)).

Hoe spannend ik dat ook vind, want ik ben allesbehalve een “zweefteef”, maar sta wel voor alles open (nou ja, bijna alles)

Ga je met me mee op avontuur?

Groetjes, Wanda